Grasica jest gruczołem wielkości ok. 5-6 cm umieszczonym pod samym mostkiem na wysokości „głowy serca”. Jest ona gruczołem, który posiadamy w chwili narodzin a po dojściu do wieku dojrzałego jego wielkość zmniejsza się do ok. 0,5 cm lub też często zupełnie zanika. Zasadnicza rola grasicy kończy się po stworzeniu i ukształtowaniu naszego sytemu odpornościowego z osiągnięciem wieku dojrzałego.
Opisany powyżej fakt świadczy o tym, że aby posiadać w całym życiu silny i sprawnie funkcjonujący układ odpornościowy należy zapewnić grasicy od okresu niemowlęcego do ukończenia lat młodzieńczych właściwe optymalne warunki na jego rozwój. Nie jest to zagwarantowane u większości dzieci żyjących nawet w krajach wysokorozwiniętych na skutek niewiedzy o powyższych zależnościach i roli gruczołu grasicy w naszym organizmie.
Jakie to są warunki aby nasz układ odpornościowy wykształcił się optymalnie i służył nam przez wiele dziesiątków lat zapewniając nam dobra ochronę przed wszelkimi czynnikami chorobotwórczymi? Rzeczywiście chodzi o zapewnienie wystarczających dostaw energii w pierwszy rzędzie w postaci tłuszczów pokarmowych a nie w postaci glukozy. Można być pewnym, że takich informacji nie uzyskują nasi rodzice od swoich rodziców ani od opiekunów ani od lekarzy po narodzinach dzieci. Nie był to temat głębiej poruszany i tłumaczony podczas przygotowywania zawodowego personelu medycznego i pielęgniarskiego.
Układ odpornościowy znajduje się w naszym systemie limfatycznym a nie w krwionośnym i otrzymuje dostawy nośników energii w postaci tłuszczu żywieniowego transportowanego w specjalnych na ten cel tworzonych na granicy jelit a naczyń limfatycznych chylomikronów, wspomnianych już wcześniej w tym opracowaniu. Chylomikrony przenoszące cały spożyty w posiłku tłuszcz są gabarytowo kilkadziesiąt razy większe niż powszechnie znane lipoproteiny transportujące tłuszcze we krwi tj. VLDL, LDL po ich powstaniu w wątrobie czy HDL powstający w tkankach peryferyjnych naszego ciała. Pojedyncze chylomikrony mają średnicę dochodzącą do 500 nm a lipoproteiny LDL i HDL we krwi do 10-20 nm.
Natura wytworzyła w procesach naszej ewolucji dwa odrębne systemy zaopatrywania organów ludzkich w nośniki energetyczne, są to glukoza we krwi i tłuszcze w limfie. Są one odrębne od siebie i nie dochodzi do ich wymieszania dopóki chylomikrony nie pozbędą się większości transportowanego tłuszczu podczas stosunkowo długiego okresu przebywania w limfie.
Połączenie obydwu systemów limfatycznego z krwionośnym następuje dopiero na fizycznym zakończeniu „otwartego korzenia układu limfatycznego” doprowadzającego limfę do żyły w końcowym jej odcinku prowadzącym krew wraz z limfą bezpośrednio do serca. Tutaj następuje zmieszanie się obydwu nośników składników żywieniowych jakimi są krew i limfa aby doszło do uzupełnienia krwi układu krwionośnego dostawami nowych składników żywieniowych z limfy.
Wracając do optymalnych warunków dla okresu powstawania naszego układu odpornościowego i wykształcania się układu limfatycznego można stwierdzić, że jedynym i najistotniejszym dla rozbudowy układu odpornościowego są DOSTAWY TŁUSZCZÓW ŻYWIENIOWYCH już w pokarmie u niemowlaków, dzieci, dojrzewającej młodzieży a nie glukozy pochodzącej z trawienia węglowodanów.
W praktyce spożywane posiłki dorastających dzieci i młodzieży zawierają duże ilości węglowodanów przy bardzo minimalnym udziale tłuszczów. W związku z tym brak jest dla większości młodego pokolenia optymalnych warunków do tworzenia i rozwoju silnego systemu odpornościowego przy udziale osłabionej grasicy wskutek braku właściwego nośnika energii dla niej w postaci tłuszczów.